മഴ...

മഴ...
കാലത്തിന്റെ വഴിത്താരകളിലന്യമായ,
നീലാകാശത്തിന്റെ-
എന്റെ നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങളുടെ
കാവല്‍ക്കാരന്‍.
ഇഴപൊട്ടാത്ത മഴനാരുകളില്
‍ഊര്‍ന്നിറങ്ങുന്ന കുളിര്‍
യക്ഷന്റെ
നിയത ഋതു സന്ദേശങ്ങളും
പേറിയെത്തുന്നു....
പാതി മനസ്സോടെ അരങ്ങൊഴിയുന്ന
മഴയുടെ മ്ലാനത,
എന്റെ മനോതന്ത്രികളെയും
വലിച്ചു മുറുക്കുന്നു.
വൈകിയെത്തുന്നമഴ
എന്റെ നീലമേഘങ്ങളെ
തല്ലിതകര്‍ക്കുന്നു...
ഇപ്പോള്
‍ഞാനറിയുന്നു-
ചിരിയുടെ പൊയ്മുഖവുമായെത്തുന്ന
പുതുമഴക്കു
നിസ്സങ്കതയുദെ-
ചാരനിറമാണു, മരവിപ്പാണ്‍!